Het Tiruchi Seva Sangam is een groot schoolcomplex, midden in de stadswijk Cantonment van de stad Tiruchirappalli in de staat Tamil Nadu in Zuid-India en bestaat uit meerdere afdelingen:
 De weekopening is zoveel mogelijk multireligieus. |
 1. Een volle klas van de middelbare school. |
1. De middelbare school is een meisjesschool met 2140 leerlingen nu, onder leiding van mw. G. Parameswari en een team van 51 leraressen, 20 personeelsleden met een bestuurlijke functie en 15 stafleden in andere dan onderwijstaken. Er wordt zowel in het Tamil als in het Engels les gegeven en de standaard van de vakken is hoog.
 2. De lagere school. |
2. De Tamil lagere school is een van de beste van de stad, ondanks dat de meerderheid van de 340 leerlingen, uit een arm millieu komen en hier in Nederland achterstandsleerlingen genoemd zouden worden. Hier zijn de leerlingen jongens en meisjes. Het hoofd van de school is Mw. R. Visalakshi. Eén van de leraressen heeft de prijs voor beste onderwijzeres van Tamil Nadu gekregen.
 3. Op de basisschool (Engelse sectie) leren de kinderen zowel het Tamil schrift als het Latijnse. |
3. De basisschool (Engelse sectie) heeft 290 leerlingen ook jongens en meisjes. Hier krijgen de kleintjes zowel Tamil als Engelse les, vanaf Standaard I tot V worden de lessen in het Engels gegeven. Mw. R. Shanthi heeft hier de leiding.
 4. Computers zijn er al en er wordt druk van de lessen gebruikt gemaakt. |
 5. De drukpers is in de loop der tijden ook een stuk moderner geworden. |
Een in België wonende sponsor heeft enkele jaren terug de nieuwe drukpers geschonken.
6. Het kindertehuis heeft 125 weeskinderen onder haar hoede, die in 5 units zijn ondergebracht. het zijn allen meisjes in de leeftijd van 8 tot 18 jaar. Deze meisjes krijgen dus zowel onderdak als een opleiding gratis aangeboden. De Indiase staat draagt hiervan 225 Rupees per kind per maand bij aan het onderhoud, wat lang niet voldoende is. Er werken 5 huismoeders. Deze meisjes krijgen beroepsopleidingen voor kleermaken, typen of de sandalhouten slingers maken.
 6. Evenals in de andere afdelingen, slapen de kinderen op matjes om niet te vervreemden van hun eigen omgeving. |
7. Het Studentenhostel heeft 200 bewoners en is bedoeld voor meisjes waarvan de familie wel een bijdrage aan de onkosten leveren kan. Hier zijn het mw. K.Bhandari, tevens vice president van Seva Sangam en mw. N. Shanmugham die de scepter zwaaien.
 9. Werken gebeurt veel hurkend, keukenapparatuur of aanrecht is er niet. |
8. Het hostel voor werkende vrouwen voorziet ook in een grote behoefte voor afgestudeerden en andere werkende jonge vrouwen, omdat het in India heel ongebruikelijk is dat deze zelfstandig alleen wonen. Hier wonen 63 vrouwen. Ze betalen de kosten van wonen en voedsel en hebben aldus een beschermde en veilige plaats om te wonen.
9. De keuken maakt dagelijks drie maaltijden klaar voor de inwonende studenten, wat een enorme klus is, want de Indiase keuken is erg bewerkelijk en kant en klaar of alleen een boterhammetje voor lunch is daar onbekend. ’s Ochtends worden er meestal iddli’s klaargemaakt, gestoomde rijstkoekjes, een beetje in de vorm van poffertjes maar groter, van een deeg van rijst- en linzenmeel, met een groentekerriesaus. Lunch en avondeten bestaat uit rijst met een of meerdere groente en/of vleeskerries. Men eet in India algemeen met de handen en veel vanaf een vers bananenblad, zodat de afwas niet erg groot is. Hier zwaait een kok de scepter, de heer T.V. Rajamani Iyer. Er zijn 9 dames te werk gesteld in de keuken, waarvan enkelen de alleenstaande moeder zijn van een leerling en hier dus voor hun onderhoud kunnen werken.
Al met al is het een groot complex met vele gebouwen, in de loop der jaren zijn er nieuwe aan toegevoegd, zoals de "Wilde Ganzenhal" die in een gezamenlijke actie met de Wilde Ganzen door Seva Sangam Nederland gefinancierd is. Oudere gebouwen kregen een tweede verdieping, want de toeloop van leerlingen is groot. Jammer genoeg gaan de uitbreidingen ten koste van de buitenspeelruimte omdat het terrein in de stad ligt en niet kan uitbreiden.
De Indiase Staat betaalt de kosten van de salarissen van de leerkrachten, maar stelt niet zoveel leerkrachten aan als ze zouden nodig hebben, klassen met 70 leerlingen erin is heel gewoon. De school behelpt zich daarom soms met de goedkopere nog niet volledig bevoegde leraressen als extra aan te stellen.
Het Tiruchi Seva Sangam drijft voor een groot deel op liefdadigheid in India zelf, zowel van individuele personen, die een meisje sponsoren of een gift geven, als ook bedrijven en verenigingen. Zoals al eerder gezegd, het bestuur werkt er geheel vrijwillig!
Het Nederlandse sponsorproject
In het hostel van 460 interne kinderen zijn drie units van tussen de 30 en 50 meisjes die Nederlandse sponsors hebben, maar er wordt geen onderscheid gemaakt in behandeling tussen de wel en niet gesponsorde kinderen. De drie groepen zijn naar leeftijd ingedeeld. De units zijn eigenlijk grote slaapzalen, verdeeld over enkele gebouwen. De meisjes hebben een koffertje voor hun persoonlijke spullen en om te slapen wordt 's avonds na het huiswerk de slaapmatten uitgerold.
Het geld uit Nederland van de sponsors en donors is meer dan welkom en draagt bij aan de stabiliteit van het onderwijs, maar vooral aan een betere toekomst voor heel veel meisjes, die anders geen enkele kans hadden gehad. Waarom hoofdzakelijk meisjes? Nog steeds wordt een jongen in veel gezinnen en in de samenleving bevoordeeld, als de middelen schaars zijn, valt een meisje het eerst buiten de boot.
Indiaas sponsorschap
Goed voorbeeld doet goed volgen. Seva Sangam krijgt steeds meer Indiase sponsors omdat de Nederlandse sponsoring steeds meer bekend wordt in Tiruchi. Onder dit project worden nu al meer dan 120 meisjes gesponsord. Anderen doneren bijvoorbeeld onderhoudskosten van gebouwen of zetten een bedrag vast waarvan de rente voor Seva Sangam is.