SEVA SANGAM Nieuwsbrief, januari 2011

Kerstpost, communicatie en weer bezoek uit Nederland.
Er is dus weer heel wat te vertellen.

Kerstpost uit India
Mogelijk vanwege de poststaking in Nederland kwamen de jaarlijkse Kerstbriefjes van onze meisjes uit India pas 2 dagen voor de Kerst bij ons aan. Jammer dat het daarom weer niet gelukt is om deze briefjes en mooie tekeningen nog voor de Kerst naar u toe te sturen, helaas.
Maar ik hoop dat u daarom niet minder blij zult zijn met deze fleurige brief en tekening. Voor allen, ook voor de algemene sponsors, is het misschien wel leuk om toch wat aardige nieuwtjes uit deze brieven aan te halen.
De meeste meisjes schrijven een standaardverhaal over hun schoolprestaties, hun hobby's en toekomstverwachtingen.
Velen willen dokter, leraar, bankmanager, computerspecialist of politie officier worden en velen vinden het belangrijk om hun Engels goed te oefenen. Dat vinden wij dus ook.
Ook refereren sommigen nog aan post die ze mogelijk van u hebben ontvangen, vaak al een jaar geleden. Jammer dat rond deze tijd post over en weer zich weer zal kruisen en dat daarom minder inhoudelijk wordt gereageerd op ontvangen brieven.
Het Indiase bestuur heeft ons beloofd om de meisjes vaker een briefje te laten schrijven.

Wat schrijven ze zoal verder?
Een meisje vraagt aan haar sponsorfamilie:
"Ik heb een zwarte huidskleur, houdt u van zwart?"
Een ander meisje schrijft;
"Als ik klaar ben met mijn studie wil ik ook arme mensen gaan helpen, wel meer dan 1000!!!"
Gomathi die dit jaar eindexamen doet en hoopt dat ze verder kan gaan studeren, is nu al verdrietig omdat al haar schoolvriendinnen iets anders gaan doen en zij allen weggaan bij Seva Sangam. Zij zal ze daardoor wellicht nooit meer zien. Dit geeft ook aan dat de meisjes zich thuis voelen bij Seva Sangam.
Kalaiarasi schrijft over haar vader, hij is een kleine rijstboer. Door de hevige moesson van dit najaar zijn er hevige overstromingen geweest en zijn er veel rijstoogsten mislukt. Mijn vader is niet happy, schrijft ze daarom verder.
Velen hebben als hobby de sport: Kho, kho. Ik had er nooit van gehoord en dit op internet met googelen opgezocht. En daar heel veel info over gevonden. Het is een ren- en tikspel, eenvoudig en goedkoop en voor alle leeftijden.
Blijkbaar sinds kort (weer) populair.
Het valt verder op dat veel briefjes versierd zijn met godsdienstige stickers, van Jezus, Maria, Heilige Hart en andere heiligen. Ik vraag me af hoe ze hieraan komen en waarom ze die op de brieven plakken. Hooguit 10 % is christelijk. Mogelijk denken ze dat zij ons hiermee een groot plezier doen.

We zijn benieuwd of dit einde januari klaar is.

Vervolgverhaal nursery (basisschool).
Helaas is de verbouwing nog niet klaar. Maar men hoopt einde januari de nieuwbouw toch al in gebruik te kunnen nemen. De bedoeling is wel dat op de jaarlijkse "Annual Day" begin januari, deze verbouwing officieel al geopend gaat worden. Dat mag dan weer een of andere belangrijke politicus doen. Zoals ook al in de vorige brief gemeld, zijn de kosten voor deze nursery de pan uit gerezen. Dit is vooral door de vertraging door het uitblijven van de vergunningen gekomen. Mogelijk kunnen we met onze extra giften van 2010 hier nog iets aan bijdragen.

Verbetering communicatie door o.a.skypen
In de laatste nieuwsbrief hebben we al gemeld dat we weer diverse mooie giften hebben ontvangen dit jaar, buiten de prachtige opbrengst van het kookboekje. Daar is nog een prachtige gift bijgekomen van de opbrengst van een boekenbeurs van de Wereldwinkel Westerbork.
Een deel van dit geld zullen we reserveren voor de verbetering van de communicatie. Sinds een paar weken kunnen we met Seva Sangam skypen. Voor wie dat nog nooit heeft gezien: Skypen is telefoneren via internet. Dat kan natuurlijk ook gewoon via de telefoon. Het aardige van skype echter is dat het gratis is en bovendien heb je behalve geluid ook een beeld- verbinding. Ook de software is gratis te downloaden. We hebben al een paar proefvergaderingen gehad en het blijkt heel goed te werken.
Er is behoefte aan een verbetering van de communicatie. Tot nu toe hebben we dat gedaan met brieven, e-mail en gewone telefoon. Maar het blijkt dan toch soms moeilijk om dingen echt duidelijk te krijgen. Bovendien duurt dat heen en weer schrijven soms lang. Het mailen en schrijven zal vast wel blijven. Dat is juist erg handig om gemaakte afspraken en mededelingen goed vast te leggen.
De eerste ervaringen met skype geven een goed gevoel. Het blijkt dat beeld telefonie toch een extra dimensie is. Met elkaar praten terwijl je elkaar ziet, blijkt heel plezierig, maar vooral ook heel effectief te zijn. Tot nu toe hebben de skype gesprekken een hoofdzakelijk sociaal karakter gehad. In de komende maanden zullen we echter ook serieus gaan vergaderen met skype.

U kunt wel zien dat de uitbreiding van de school echt noodzakelijk is.

Ook zijn we in gesprek met het de bestuur van Seva Sangam over mogelijkheden om dit medium te gebruiken voor nieuwe vormen van communicatie. Rechtstreeks beeld contact met onze kinderen is bijvoorbeeld een idee. Maar het Seva Sangam bestuur is daar nog een beetje bezorgd over. Iets dergelijks zou natuurlijk moeten plaats vinden als de school en het huiswerk maken is afgelopen. Maar dan zijn de dames van het bestuur naar huis.
In India heeft internet nog een beetje het taboe dat het voor jonge kinderen gevaarlijk is om "zo maar" op het internet te gaan. De dames vinden het dus nog een moeilijk te dragen verantwoordelijkheid de meisjes toegang te geven tot het internet als zij zelf thuis zijn. Dat lijkt een beetje kleinzielig. Maar wij begrijpen die bezorgdheid goed. De Seva Sangam school heeft een naam op te houden als een van de beste scholen van Trichy en dat is een waardevolle zaak die niet in gevaar mag komen. Ook zou er geschikte ruimte moeten komen die als een eenvoudige skype studio kan functioneren. Nu is skype alleen nog mogelijk op de computer die in de administratie staat. Daar is het altijd druk en onrustig.
Recent is een van onze sponsoren, met zijn gezin, bij Seva Sangam op bezoek geweest. Daar deze veel verstand heeft van computers en zelf heel veel werkt met skype, hebben we hem gevraagd de mogelijkheden en onmogelijkheden van skype ter plaatse te bekijken en bespreken. We krijgen daar binnenkort uitsluitsel over. Daarmee gaan we weer verder in het overleg met het bestuur ter plaatse. We streven in elk geval naar een regelmatige skype vergadering in de nabije toekomst. Als dat goed blijkt te werken, zouden we zelfs wat minder vaak naar India hoeven te gaan. Op bezoek in India is altijd een hoogtepunt, maar het is ook heel vermoeiend en intensief. Ook wij worden een dagje ouder ...

Bezoek uit Nederland
Hier volgt een mooi verslag van Wies (zus van bestuurslid Hub Aussems) en haar man Mart. Ze hadden helaas maar weinig tijd, maar hebben volop genoten van dit korte bezoek. Ik geef het woord aan Wies:

Wies en Mart met door Nederland gesponsorde meisjes.

Tijdens onze groepsrondreis door Zuid-India in november kregen wij 1,5 uur de gelegenheid om Seva Sangam te bezoeken.
We werden bij de bus opgehaald door Mrs.Raji. In het kantoortje in Seva Sangam werden wij door de bestuursleden Mrs.Sarawathi, Mrs.Parimali e.a. allerhartelijkst welkom geheten. Met Mrs.Nandhini had ik de dag ervoor telefonisch contact gehad.
Na de begroeting volgde een korte rondleiding. In de keuken werden op dat moment idli's (een soort rijstpoffertjes) klaargemaakt. 't Is onvoorstelbaar dat in deze, toch vrij kleine ruimte, zoveel maaltijden worden bereid. Daarna bewonderden we de drukpers, hun grote trots. In een kamertje waren 3 dames bezig tasjes te naaien voor de verkoop. We namen een kijkje in de nursery waar in een klein lokaal, heel veel kinderen les kregen in eenvoudige, dicht tegen elkaar staande bankjes. We bekeken de nieuwbouw waar bouwvakkers bezig waren. Het schiet al aardig op.

Wies en Mart met Deepa, het door hen gesponsorde meisje.

Buiten werden we overal toegezwaaid door groepen vrolijke kinderen alsof we heel belangrijke personen waren. Er zaten ook groepen buiten te lunchen, hun maaltijden zagen er goed uit. We liepen ook naar de vrij grote buitenspeelplaats waar kinderen speelden op de speeltoestellen.
Er werden, met onze toestellen, foto's gemaakt met groepen meisjes. Alle kinderen waren heel enthousiast gedurende ons bezoek. We maakten kennis met de groep, door Nederland gesponsorde meisjes. Het groepje van het St. Maartenscollege werd ons speciaal aangewezen. Inmiddels was ons "eigen kind" Deepa uit een klaslokaal gehaald. We vonden het heel fijn om kennis met haar te maken. Ze sprak al een beetje Engels, maar was erg verlegen. Samen met haar werden we op de foto gezet.
Alle kinderen zagen er gezond en gelukkig uit en waren erg vrolijk.
Aansluitend kregen we thee en een kleinigheid te eten aangeboden en was er nog even tijd om met de bestuursleden te praten. We kregen de indruk dat het een goed georganiseerd tehuis is met een enthousiast bestuur, dat de financiën goed in de gaten houdt.
We vonden het een mooi, maar helaas te kort bezoek en zijn erg blij dat we de gelegenheid kregen om erheen te gaan. Dit was voor ons een heel aparte ervaring, die we niet hadden willen missen.
Wies en Mart Paulussen-Aussems

Zoals we onder het hoofdstuk communicatie al gemeld hebben zijn er nog meer Nederlandse bezoekers geweest. Op het moment van dit schrijven reist dit gezinnetje met 2 jonge kinderen nog rond door India.

We hopen in de volgende nieuwsbrief ook van hen een mooi verslag en foto's te kunnen publiceren.

 
Wij sluiten deze nieuwsbrief af met bijgevoegde wens, getekend door een van onze meisjes.

We sluiten ons hierbij aan en wensen u

Namens alle bestuursleden van Seva Sangam Nederland