Een terugblik op ons bezoek aan Seva Sangam in februari jl.

De meesten van u hebben al korte berichten en foto's ontvangen van ons bezoek aan Seva Sangam.
In deze nieuwsbrief geven we graag nog eens een totaal overzicht van dit bezoek met natuurlijk nog wat foto's. Ondanks de hitte, was het toch zeer succesvol. We kijken met veel voldoening terug.

Aankomst.
We kwamen op zondagmorgen aan bij Seva Sangam. Alle hostel meisjes hadden vrij, dus dat werd een vreugdevolle ontmoeting. Ook weer met de dames van ons bestuur en de nieuwe spil van het kantoor, de jonge Nancy, die op haar vrije zondag speciaal voor ons was gekomen. Een jonge hardwerkende vrouw, die heel goed Engels spreekt en heel goed met computers kan omgaan. Ze werd onze steun en toeverlaat in deze week. We hopen dat ze nog heel wat jaartjes bij Seva Sangam zal blijven werken. Direct al heel wat gesprekjes gevoerd met oud studentes, die al op ons zaten te wachten en ook al onze post uitgedeeld.

Ruimtegebrek.
Het hostel is overvol, ruim 650 meisjes. Eigenlijk is daar niet voldoende ruimte voor en ook de overheid vindt dit niet goed. De limiet is 500 voor dit hostel. Maar onze bestuursdames kunnen vaak niet weigeren als een wanhopige moeder onderdak voor haar dochter vraagt. Recent zei een moeder, ik ga niet weg voor jullie mijn dochter in het hostel plaatsen. En ze bleef tot 19 uur zitten. En ze kreeg haar zin.......
Daarom zijn er nu ook weer verbouwingsplannen, om de hostel mogelijkheden te kunnen uitbreiden.

Zonnepanelen en verantwoord drinkwater.
We hebben de nieuwe zonnepanelen bewonderd op het bloedhete dak. Dankzij deze panelen geen stroomonderbrekingen meer in de school met zo'n 2000 meisjes! Dit levert voldoende op voor 1 ventilator en 3 tl lampen in elke klas. Zeker in de heetste tijd, april, mei en juni, is dit bittere noodzaak. Ook in India zijn zonnepanelen nog heel duur, maar gelukkig valt de terugverdientijd erg mee, in slechts enkele jaren is de investering terugverdiend!! Plannen voor meer zonnepanelen zijn er dan ook al. Bovendien is er ook een zonneboiler voor de keuken. Deze levert ook een enorme besparing op aan stookkosten ( hout en gas) in het keukengebruik. Ook heel bijzonder, de nieuwe drinkwaterzuiveringsinstallatie , volgens het principe van omgekeerde osmose, werd ons verteld.  100 procent verantwoord, ook voor ons. Dus wij vulden onze waterflessen netjes bij, gezellig samen met alle interne meisjes. Absoluut veel gezonder voor iedereen en gelukkig veel minder plastic afval.

Contacten met onze 110 meisjes.
Natuurlijk hebben we met alle 4 de Nederlandse groepen in hun slaapzaal samen gebabbeld. Ook post uitgedeeld en enkele brieven laten voorlezen. Dat ging opvallend goed in het Engels, ook bij de jongeren. Maar ons verstaan, blijft heel moeilijk. Het is vooral de verschillende uitspraak die problemen veroorzaakt. Maar er is altijd wel een oudere student bij, die kan helpen vertalen. Het liefst willen ze, dat wij gaan zingen of dansen. Bij een bezoek aan Baby,een succesvolle oud studente, in het begin van ons bezoek aan India, vertelde zij welke goede herinneringen zij had aan onze eerdere bezoeken in Seva Sangam, ook al van meer dan 10 jaar geleden. Het waren en zijn hoogtepunten voor deze meisjes, heel fijn om dat nu nog eens te horen. Trouwens deze Babynapallam is zeer succesvol afgestudeerd, is getrouwd en heeft een heel goede baan als wiskunde lerares aan een universiteit in Chennai. En voorlopig begint ze nog niet aan kinderen.

Jonge huwelijken.
Veel meisjes trouwen toch nog heel jong.  Omdat de ouders dat willen. Hun verantwoordelijkheid is dan voorbij en die is nog steeds heel zwaar voor dochters. Ook enkele van onze gesponsorde meisjes van afgelopen schooljaar zijn al getrouwd! Zelfs al eentje van 16 jaar, terwijl dat officieel verboden is in India. Maar huwelijken worden niet altijd voor de wet geregistreerd, dit is niet verplicht, alleen voor de Gemeenschap.
Toch worden meisjes mondiger. Onlangs meldde zich een dagscholiere van 14 bij haar klasselerares. Zij zou de dag daarna gaan trouwen, maar ze wilde niet. Ons bestuur heeft dit goed opgepakt en haar toen opgevangen. Ze woont nu ook intern bij Seva Sangam. De ouders moesten wel toestemming geven, anders zou dit gemeld worden bij de overheid en zouden de ouders gevangenisstraf riskeren. Gelukkig zijn dit steeds meer uitzonderingen. Vooral onze meisjes studeren verder of gaan toch een aantal jaren werken voor ze gaan trouwen. En in een volgende generatie, bij de kinderen van onze gesponsorde meisjes, gaat onze hulp absoluut doorwerken!

Huisbezoeken.
We hebben weer een aantal huisbezoeken afgelegd! Allereerst gingen we op bezoek bij onze tweeling  van 14 jaar. Het vorig jaar is hun moeder met 45 jaar aan een hartaanval gestorven!  Ze hebben nog een jonger broertje van 4, dat nu opgevangen wordt door hun oudere zus die  zelf al kinderen heeft. Dit was weer een heftig verhaal. De vader woonde in een echte hut zonder sanitaire voorzieningen, naast het spoor en een halve vuilnisbelt. De toiletgebouwen voor algemeen gebruik voor de hele buurt lagen wat verder op. Ons werd verteld dat die iedere dag gepoetst worden. We hopen dat dit klopt. De 2 volgende bezoekjes zagen er beter uit.
Maar bij het laatste bezoek, had de vader de pech dat zijn Auto-riksha (Tuk-tuk) pas gestolen was, en die was natuurlijk niet verzekerd. En nu duur lenen om zijn fruithandeltje te kunnen voortzetten. De moeder was pas 29 jaar oud, had 5 kinderen waarvan ons meisje Veerrammal van 13 de oudste was.

Financiën.
Tijdens ons bezoek hebben we natuurlijk over de financiën gepraat. Sinds een half jaar is Mrs. Lakshmi de nieuwe penningmeester en zij doet de boekhouding van het hostel nu met een prachtig, maar vooral helder boekhoud-programma in de computer. De vorige penningmeester deed nog alles op papier met grootboeken. Een hele vooruitgang. We hebben dit uitgebreid kunnen inkijken en doorgenomen met Mrs. Lakshmi. En natuurlijk gezien waar ons sponsorgeld aan wordt besteed.
Maar onze penningmeester zou het niet kunnen doen zonder de ondersteuning van het kantoorpersoneel en vooral van de 2 oud-gedienden, Vasantha, die al 72 is en Nandhini, 61. Wij kennen hen al van ons eerste bezoek, nu 25 jaar geleden. Ons bestuur zegt, dit zijn de echte steunpilaren van Seva Sangam. Het zou een drama zijn als zij plotseling zouden wegvallen. We hebben ze dan ook extra in het zonnetje gezet tijdens ons bezoek.

Vergaderingen en voortgang.
In deze week hebben we heel wat intensieve vergaderingen gehad. Vooral om de voortgang te bespreken natuurlijk. Maar ook om een blik in de toekomst te werpen. We hebben de hoop uitgesproken dat ons Indiaas bestuur in staat is om meer Indiase donateurs aan te trekken. Dit gebeurt al, maar dit moet volgens ons nog meer, ook omdat het in India economisch beter gaat. Blijft natuurlijk het punt dat onze 16 euro voor een meisje per maand in India een echt kapitaal is, voor velen een kwart maandsalaris. Men zal dus moeten proberen om b.v. 2 donateurs te vinden die samen een meisje sponsoren. Ons Indiaas bestuur gaat hier serieus werk van maken. Het uiteindelijke doel is toch om op termijn minder afhankelijk te worden van Nederland.

Persoonlijke gesprekken.
Hoogtepunten zijn ook altijd de persoonlijke gesprekken met een aantal meisjes en studenten. Gelukkig konden we dat weer met voldoende privacy doen.
Dit keer hebben vooral studenten met vervolgopleidingen extra aandacht gekregen. Reden was dat we deze meiden willen stimuleren om na hun studie in een alumni groep actief te worden. Met een aantal is hier nu serieus over gesproken. Wie weet wat deze meiden kunnen gaan betekenen voor hun jongere medescholieren. Het gaat niet alleen om financiële ondersteuning. Vooral ook morele en deskundige ondersteuning. Ook hulp bij keuze van studierichting is heel belangrijk voor de meiden die eindexamen doen. Ook hier weer met het doel om minder afhankelijk van Nederland te worden.

Ontmoeting met Nivedha.
We hadden een bijzondere ontmoeting met Nivedha, een oud-studente. Zij had op eigen kracht haar 4 jarige studie betaald. Nu had ze goede vooruitzichten op een goede baan. Dan moet ze haar studieschuld in 4 jaar terugbetalen, maar dat is mogelijk. Een succesverhaal. We kennen dit meisje al heel lang. Ze staat nog voor op onze eerste groene folder als klein meisje van een jaar of 6.
Ze was blij verrast dat wij haar hadden uitgenodigd voor een gesprek. Tja, helaas was dat maar heel beperkt mogelijk. Daarom heel fijn om dan zo'n mooi verhaal te horen.

IJstraktatie en afscheid.
Natuurlijk hebben we ook weer wat leuks gedaan, al was het dit keer heel bescheiden. Een ijstraktatie voor alle 650 interne meisjes. En dat lieten ze zich goed smaken, ook alle verzorgsters en het bestuur. En daarna ijspapiertjes oprapen. een aantal meisjes hielpen ijverig mee. Volgens het bestuur heeft de slogan van de president Modhi: "India clean!" toch wel redelijk respons in India.

De laatste dag namen we weer afscheid bij alle 4 de groepen en natuurlijk van het bestuur en staf.  Momenten waarin ik niet zo veel meer kon of wilde zeggen, het blijft altijd heel moeilijk. Vooral het afscheid van een aantal studentes, zoals van Nivedhita, die we ook al heel lang kennen en nu na haar studie definitief weg gaat bij Seva Sangam was moeilijk. Gelukkig hopen we contact te houden via email met deze studentes.

Financiën Nederland 2014.
We hebben het jaar 2014 goed kunnen afsluiten. Onze inkomsten blijven nog redelijk stabiel, al is er geen echte groei meer. De 2 dames van de kascontrole hebben de boeken goed bevonden. Onze dank aan hen. Het nieuwe aangepaste beleidsplan, waarin de financiën vermeld staan, staat al op onze website: www.sevasangam.nl
Meer foto's staan ook geregeld op onze facebook pagina, zoekterm: Stichting Seva Sangam.