Dit keer veel aandacht voor het bezoek van Riëtte aan Seva Sangam in maart 2016.

Hier een mooi verslag van het bezoek van onze donateur Riëtte aan Seva Sangam.

"Gistermorgen ben ik aangekomen in Trichy om 11.30 uur met de taxi. Ik was heel ontroerd om weer hier te zijn en Nandini, Mrs. Saraswathi, Mrs. Parimala en Mrs. Laksmi te ontmoeten. Het was een warm welkom na 7 jaar. Een meisje Helen die ik vroeger gesponsord heb was speciaal op bezoek gekomen met haar baby van 4,5 maanden. Ze is nu 28 jaren en afgestudeerd onderwijzer. Inmiddels getrouwd en ze heeft 2 kinderen. Na haar eerste bevalling heeft ze een open hart operatie gehad, daar dient ze nog steeds medicatie voor te slikken. Ze zag er gelukkig uit met haar zoontje. Toen kwam mijn sponsor dochter en de dochters van Germaine. De post die ik mee had gebracht heb ik uitgedeeld, als je ziet hoe blij ze daar mee zijn, dan voel ik me tekort schieten dat ik daar vaak  niet voldoende tijd aan besteed.

Riëtte met de 2 sponsordochters van haar dochter Germaine.

Voor de kinderen die geen post hadden, heb ik zakjes met de afbeelding van Sri Shakti Amma verzameld en een geplastificeerde foto van Malaksmi met kum-kum en een foto van Sri Premananda. Daarna kreeg ik weer heerlijk bereid eten. Ik word hier echt in de watten gelegd. De dames van het bestuur aten een hapje mee. Zoals altijd werd er over en weer druk gepraat. Mijn traktatie: De 600 sinaasappels en 6 kilo bananenchips voor 600 interne studenten stonden klaar.
Daarna ging het bestuur weg en kwamen alle Nederlandse meisjes naar de hal. Een warm welkom. We hebben samen gezongen en gedanst. Ze leerden snel het lied van Amma : Om namo narajeni om, om namo narajeni om. Om 110 meisje meteen de goede melodie te leren vraagt enige oefening. Op deze reis heb ik een aantal keren van Marianne badjanzangles gehad. Tjonge, tjonge dat viel niet mee om alles precies goed uit te spreken, de maat te slaan en te houden en lieflijk te zingen, heerlijk om te doen. Ook het lied: "I am the light of my soul" leerde ze snel. Evenals Dhanyavad het lied over dankbaarheid. Het is zo fijn om samen met de meisjes dingen te doen. Tijdens de lunch ben ik bij hun in de hal op de grond gaan zitten en heb net als zij met mijn handen gegeten, wel minder heet eten. Dat zijn ze niet gewend. Toen in de grote Hal weer gepoetst was, gingen we daar van alles uitwisselen. Ze wilden oefeningen, hoe ze zich beter konden concentreren en ook hoe ze menstruatiepijn konden reduceren, dat ging gepaard met heerlijk gelach, want dat onderwerp is hier een beetje taboe. Daarna  heb ik de sinaasappels uitgedeeld.
Ze bleven allemaal wachten op elkaar voordat ze ze opaten. Ook het personeel kwam een sinaasappel halen. De "Nederlandse" kinderen wonen in 3 kamers van 10 bij 10 meter en daar slapen ze ook met 35 meisjes. Ik ben boven begonnen, ze hadden een mooi welkom getekend op het bord en waren heel trots om voor me te zingen en te dansen.

Riëtte met kopje Unox cup a soup.

Zo ging het in elke kamer. Beneden stond er ook een altaartje ik mocht de ghee aansteken en wierook en kum kum gebruiken. Ze verbaasden zich erover dat ik bekend was met een aantal Hindoe goden, daar kreeg ik veel vragen over. Op de grond hadden ze een prachtige mandala getekend met in het midden een zespuntige ster. Daarna was er gebedstijd. Indrukwekkend hoe 600 kinderen devoot en vol overgave hun gebeden opzeggen. De kinderen hebben hier het grote voordeel dat ze al vanaf jongs af aan spiritueel worden opgevoed. Mogelijk geeft hun deze verbinding toegang tot gelukkig en dankbaar zijn met een eenvoudig leven. Ze zijn heel leergierig, zien er stuk voor stuk stralend en goed verzorgd uit. Na het gebed was er studietijd en daarna eten. Na het eten hebben we nog tot 20.30 uur gezongen en gedanst. Daarna ben ik naar bed gegaan. In het vrouwenhostel op het terrein hadden ze met heel nieuw beddengoed 2 bedden opgemaakt. Na een heerlijke douche met kannetjes water ging ik dankbaar slapen.

De weekopening van de Middelbare school

Vanochtend was ik bij het ochtendgebed om 6.00 uur. Daarna kreeg ik ontbijt in het hostel.
Even alle foto`s nagekeken. De grote maandagochtend opening was weer heel bijzonder. Als 2000 meisjes in keurige rijen gaan staan allemaal goed verzorgd, sommige met bloemen in het haar. Ze vroegen me de vlag te hijsen en alle meisjes  die examen hadden toe te spreken en succes te wensen. Dat heb ik ook gedaan en natuurlijk gezongen. Al met al heel indrukwekkend. Daarna werd ik op de lagere school rond geleid, daar zitten jongens en meisjes gemengd. In elke klas heb ik een stukje les gevolgd, meestal in het Engels en er werd gezongen voor me. Ook hier weer een warm welkom. Een aantal meisjes heeft al post geschreven voor in Nederland die neem ik mee. Rond 11.30 komt het bestuur. Je blijft je hier verbazen, net krijg ik een kop groentesoep van Unox geserveerd, waarschijnlijk speciaal voor mij als gast. Daarna komen de dames van het bestuur en verwennen me weer met heerlijk eten. We eten gezellig samen en wisselen van alles uit. Ze staan erop me terug te brengen naar de ashram met de toek toek van de school. Nadat de kinderen nog heerlijk voor me gezongen hebben brengen Miss Nandini en Mrs. Lakshmi me terug. Na een tocht van ½ uur rijden we de ashram binnen. Miss Nandini is onder de indruk van de prachtige lanen helemaal begroeid met bloemen en fruitbomen. Ook de tempel vinden ze heel mooi. Na een warm afscheid zetten ze me daar af en ik ga heerlijk badjans zingen met de groep in de tempel.
Tot zover het positieve en enthousiaste verslag van Riëtte.

Post:
Riëtte heeft ook weer post meegenomen van een aantal meisjes. Een aantal van deze briefjes is ook nog antwoord op de Kerstpost, heel leuk. Dus een aantal van u vinden een brief bij deze nieuwsbrief.

Ander nieuws:
Op zondag 13 maart hebben we in Herkenbosch ook een informatiemiddag gehouden. De opkomst was niet groot, maar daardoor was het wel een fijne middag, waarin er veel ruimte was voor alle gasten om vragen te stellen. De nieuwe film viel bij deze groep ook zeer in de smaak.
Daarom nogmaals, heeft u interesse om deze film te zien, of samen met een kleine groep te bekijken, we horen dat graag van u.
Ondertussen is nu in India de examentijd alweer voorbij en kijken het bestuur en onze meisjes al uit naar de vakantie en het nieuwe schooljaar. Daarover natuurlijk meer in onze volgende nieuwsbrief. Dan ook weer meer over de voortgang van ons project. Namens het bestuur: Mieke Aussems - van de Beek