Twee bestuursleden, Mieke en Hub Aussems, op werkbezoek

Januari 2008


Dat zijn lekkere tradities

Filmkijken en tractaties, zulke tradities mogen er meer zijn.

Inleiding
In januari jl. hebben we weer een succesvol bezoek gebracht aan Seva Sangam. Dit keer een korte reis, alleen een bezoek van een week aan onze meisjes en bestuur van Seva Sangam. Daarna nog 2 dagen bijkomen in de bergen op doorreis terug naar de luchthaven van Chennai. Het was de eerste keer dat we al na één jaar weer een bezoek aflegden. Het was prima, we pakten de draad direct weer op en ook het contact met de meisjes was hierdoor direct weer heel leuk en vertrouwd.
Een groot succes was om samen naar de dvd film te kijken die we hadden gemaakt van ons vorig bezoek een jaar geleden. Samen met een lekkere tractatie van sweets en snacks maakte dit weer tot een feestelijke gebeurtenis.

Wat waren de hoogtepunten van ons bezoek?

De nieuwe playground.
Het mooie grote sport en speelterrein met best veel nieuwe speeltoestellen, geweldig. De nieuwe speeltoestellen stonden pas een week en werden al direct heel intensief gebruikt door jong en oud na schooltijd. Maar ze worden ook tijdens de lesuren van de kleuter- en lagere school gebruikt. Speeltijd is nu opgenomen in het lesprogramma, dit is helemaal nieuw in het laatste schooljaar. Ook de ballen uit Nederland worden nu intensief gebruikt en beginnen al te slijten. Een mooi idee voor een cadeau bij een volgend bezoek.
De nieuwe keuken

Koken in de nieuwe keuken is veel prettiger.

De vernieuwde keuken.
We hadden al heel wat foto's gezien van de nieuwe keuken o.a. van de laatste bezoeker in november, Maurice.
Maar het was natuurlijk fantastisch voor ons, om ons daar nu zelf een beeld van te scheppen. De keuken is een stuk groter en helemaal betegeld. Dat maakt het werken natuurlijk een stuk prettiger. Toch ziet het er in onze ogen nog altijd primitief uit, vooral ook door de manier van koken. Als je echter alles goed bekijkt, hebben ze het toch wel best slim aangepakt. Grote zware pannen hoeven niet hoog getild worden. Groenten schoonmaken, het meeste werk, gebeurt zittend op de grond. De dames willen niet anders. Zij vinden dit comfortabel en je kunt lekker kletsen als je gezellig in een kring zit. Helaas is het grondwater dat o.a ook voor te poetsen gebruikt wordt, erg zout. Dat is al merkbaar aan de onderste rand van de tegels. De aannemer gaat dit nog eens goed bekijken. Een zware druk echter is dat er nog een groot bedrag moet worden afbetaald voor deze grond.


Bezoekjes aan 2 Colleges waar 3 meisjes hun Higher Study volgen.
We bezochten het Cauvery College waar 2 meisjes van Seva Sangam dit jaar hun Social Study afsluiten. Ze waren met hun afstudeerprojecten bezig, werken met vluchtelingengezinnen en met gezinnen met autistische kinderen. Deze meisjes, door ons geholpen, krijgen dadelijk een mooi beroep in de Sociale Sector. Heel bijzonder.
Verder bezochten we het meisje N. Baby in het Holy Cross college . Baby is begonnen met een wiskunde studie, maar volgt daarnaast vrijwillig zeer intensieve engelse taaltraining. Dit hebben we allemaal samen met haar bekeken. Dit zijn echt succesverhalen en wij en dames Seva Sangam zijn hier trots op. Ook nog Baby's ouders thuis bezocht. Oude ouders, 60 en 58, moeder werkt als huismeid bij gegoede familie, vader is stoker in duur hotel. Ze hebben alleen een minihok achter het huis van de bewoners. Baby slaapt 's nachts met haar moeder in de hal in het grote huis. Voor ons onvoorstelbaar. Wij betalen voor haar nog het collegegeld, weinig voor onze stichting, maar zeer belangrijk voor dit meisje. Af en toe krijgen we nu een mailtje van haar, dat kan op haar College, dit is ook weer een nieuwe ontwikkeling.


Kolams: symmetrische motieven in prachtige kleuren worden normaal bij de ingang van huisjes gemaakt.

Wedstrijd van de lagere school in Kolamtekenen.
Dit is een Indiase traditie, een soort mandala tekening maken op de stoep voor hun huis met krijt en deze met kleurtjes opvullen. Alleen meisjes krijgen hier les in en een keer per jaar is er een wedstrijd. Dus heel leuk om dit toevallig dit keer mee te maken. De plaatselijke Lion's club jureerde en deelde prijzen uit. Er was heel veel pers en die wilden ons allemaal met de meisjes op de foto zetten, dus stonden wij die week een paar keer in de plaatselijke krant, grappig

Uitbreiding Nederlandse groep.
We waren zeer verheugd over de mededeling dat er de mogelijkheid is om een extra slaapruimte in te richten in een deel van de voormalige grotere drukkerij. Dat kan gelukkig met relatief weinig kosten. We hebben recent al weer enkele mooie extra giften gekregen die we hiervoor gaan gebruiken. Door deze uitbreiding kunnen er meer interne meisjes opgenomen worden en kan onze groep nog uitbreiden. We kunnen weer reclame maken, heel positief.

Huldiging Mrs. Parimala en bestuur India.
Mrs. Parimala is al 60 jaar in het bestuur van Seva Sangam!! Ongelooflijk. Vele jaren hiervan is ze al penningmeester van Seva Sangam India.( Zij doet dit op een zeer gedegen manier, iedere rupee wordt verantwoord geboekt in grote kas/bankboeken. Wij krijgen daar altijd inzage in en toelichting bij). Vanzelfsprekend hebben we haar extra in het zonnetje gezet, met een cadeau, een mooi Delfts Blauw klokje en ook nog een ingelijste oorkonde, ook in Delfts Blauwe sfeer gemaakt. Vooral daarmee was zij heel verguld. "Dit zullen mijn kinderen mooi vinden", zei ze blij. Ook nog een mooie oorkonde overhandigd aan het hele bestuur omdat ze dit jaar 60 jaar bestaan. Dit is niet apart groots gevierd, maar het is natuurlijk toch heel bijzonder.

Wat kwam er verder nog ter sprake?
We hadden alle verzorgend personeel, ook van de keuken en poetshulpen een extraatje gegeven voor de Pongalvakantie die een dag later zou beginnen. Gevraagd of ze goed voor onze meisjes wilden zorgen. Dit werd door Mrs. Parimala vertaald in een donderpreek. Beetje genant maar ook nodig. Toiletten en de nieuwe keuken worden niet goed genoeg gepoetst en de meisjes kunnen daarin ook beter begeleid worden. Wie weet wat dit oplevert.
Het salaris voor het verzorgend personeel is ook maar heel bescheiden. Ze hebben recent een bescheiden verhoging gehad, maar dan nog. Er werken echter zoveel mensen bij Seva Sangam, dat een algemene salarisverhoging een behoorlijke aanslag op het totale budget is. Dat totale budget is helaas nog altijd laag. Daarom blijven algemene sponsors ook zeer gewenst. Er blijven nog heel veel wensen over.
Zoals de erbarmelijke kleine keuken die gebruikt wordt om iedere dag voor 150 arme dagscholieren een warme lunch te verzorgen. Dit moet de regering verzorgen en verbeteren, maar dit gebeurt helaas niet. Dus kijkt men ons weer lief aan. En zo zijn er nog veel meer wensen. Van de oudste schoolgebouwen moeten dringend de daken gerenoveerd en waterdicht gemaakt worden. Er is veel achterstallig onderhoud bij deze gebouwen. Wij hebben echter wel al aangegeven dat we voorlopig zelf geen grote extra acties gaan voeren.

De laatste middag.
De laatste dag van ons bezoek begint de Pongalvakantie. De interne meisjes wachten op hun famieleden, die hen komen afhalen. Ondertussen hebben wij nog tijd om met hen te babbelen. Een heel leuk gesprek met handen en voeten met 3 jonge meisjes van rond de 10 jaar volgt. Zij vullen elkaar aan en helpen elkaar met hun bescheiden engelse taalkennis, maar wel heel leuk. Daar zou meer tijd voor moeten zijn.
Ook maken we een mooie groepsfoto van de groep meisjes die door het Sint- Maartenscollege van Maastricht wordt gesponsord. Velen van hen laten de ontvangen post kijken.

Op huisbezoek bij Jayaseli, vader en oma

Huisbezoek.
Als ons bezoek aan Seva Sangam wordt afgesloten, begint de Pongalvakantie (3 dagen). Bijna alle meisjes mogen dan naar huis. Op weg naar ons kort verblijf in de bergen nemen we het meisje Jayaseli mee naar haar ouderlijk huis. Zij woont meer dan 100 kilometer van Trichy vandaan. Nadat haar oude vader weduwnaar was geworden, heeft een oom van haar er voor gezorgd dat zij bij Seva Sangam kon worden opgenomen. Haar vader is tempelpriester, maar verdient slechts een schijntje. Echter door zijn hoge positie( kaste) hebben zij in hun woonplaats geen recht op ondersteuning. En dan springen wij dus bij.
Jayaseli is 16 jaar oud, klein en een zeer serieuze studente. We hebben ruim 3 uur de tijd om te kletsen in de auto. Heel speciaal. Een bijzondere manier om zo'n meisje beter te leren kennen. Ook heeft ze veel belangstelling voor ons leven en vraagt honderduit en niet oppervlakkig. Een mooie uitwisseling. Dit meisje gaat het wel redden!

Onderweg bezoeken we samen ook nog een heel bijzonder tempeltje en natuurlijk ook de tempel waar haar vader werkt. We drinken nog samen thee in hun eenvoudig woninkje waar ook nog een demente oma woont, waarna we onze terugreis vervolgen. Weer een mooie ervaring.

Mieke en Hub Aussems